تو روزنه ی نوری
در خانه ی ظلمت پوش
دیباچه ی آوازی
بر متن شب خاموش
چیزی به من از باران چیزی به من از آواز
چیزی به من از گریه چیزی به من از پرواز
میبخشی و میخوابی
در بستری از اعجاز
میمانم و میرویم
در سنگر یک آغوش
بر متن شب خاموش

شب حوصله میسوزد
وقتی که تو در خوابی
ظلمت همه ی دنیاست
وقتی تونمیتابی
تندیسه ی تنهایی
در خوابی و زیبایی
مهتابی و بر پیکر
دوری و همینجایی
در خانه ی ظلمت پوش

گذشت دیگه قدیما

برای هم میمردیم

توقصه وکتابا

اسم همو می بردیم



گذشت دیگه روزامون

اون روزای طلایی

بهارمون خزون شد

رسیدفصل جدایی



گذشت دیگه شبارو

کنارتو می موندم

ترانه های خوابو

براچشات می خوندم



گذشت دیگه به حرفات

همیشه دل می بستم

نگوهنوزمی دونی

چی بودم وچی هستم



گذشت دیگه شبامون

برام ستاره بودی

نهایتن تو عشقو

ساده ازم ربودی



گذشت دیگه که:بودی

سرشت سرنوشتم

یادش بخیربرات من

چه نامه ها نوشتم



اما دیگه تموم شد

خیال نکن عزیزی

یه دونه اشک غم هم

دروغکی نریزی



خیال نکن هنوزم

برای تو میمیرم

تواین شبای تاریک

دستاتو من می گیرم



خیال نکن که عشقت

بازم به دل می شینه

پرستوی عشق من

دنبالته همیشه



تویک پرنده بودی

پریدی دل شکستی

حالاتوسنگی برام

خودت اینو می خواستی ...